“โธ่น้องนุ๊ก ปะงั้นรีบขึ้นรถ ไอ้แจ๊ครออยู่ที่หอแล้ว เดี๋ยวพวกพี่จะเย็ดน้องนุ๊กให้หายเงี่ยนเอง” แต่ดูเหมือนน้องนุ๊กจะทนความต้องการนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ แม้ว่าจะขี่รถไปหอใช้เวลาไม่กี่นาทีก็ไม่สามารถทนต่อไปได้อีก
“อยากให้เธอได้ดี แต่ได้เธอสักทีก็ดีเหมือนกัน”
“ลูบครางยังมีเครา ลูบเราเดี๋ยวมีคราง”
ความเสียวพุ่งทยานขึ้นทันทีเมื่อเฒ่ามั่นฉกลิ้นเลียร่องสาวของน้องนุ๊ก เธอแทบจะไม่ทันตั้งตัวเลยเลยเพราะเฒ่ามั่นเล่นรุกมาไวขนาดนี้ เธอได้แต่แอ่นสะโพกรับลิ้นเฒ่ามั่นที่ตอนนี้มันทั้งเลีย ทั้งดูดติ่งเสียวของน้องนุ๊กอย่างสนุกปาก
“เรื่องหื่นอย่าฝืนเก็บไว้ ปลดปล่อยมันออกไปให้พริ้วไหวตามธรรมชาติ”
“น้องนุ๊กจะพาพี่ไปที่ไหน” นายต้นเอ่ยถาม นุ๊กเองก็กำลังคิดอยู่เหมือนกันว่าที่ไหนบ้างจะเป็นที่เริงรักของเธอ เพราะพื้นที่ส่วนใหญ่ในบริษัทจะติดกล้องวงจรปิดเอาไว้ เธอเดินจูงมือนายต้นไปเรื่อยๆครู่เดียวก็คิดได้ว่าในห้องเก็บของต้องไม่มีกล้องแน่ๆ เธอจึงจูงมือนายต้นเข้าห้องเก็บของห้องเล็กๆที่อยู่ใกล้ๆทันที
“ไม่แปลกที่สิวขึ้นหน้า เพราะเรามันน่าขึ้น”
“ซี๊ดดด อย่างนั้นแหละน้องแพร อู้ย…อมควยเก่งจริงๆ” ไอ้อาร์ทให้น้องแพรใช้ปากอยู่ครู่หนึ่งก็จับเธอไปนอนที่เตียง
คุณอเนกไม่พูดไม่จาอะไรเลยตอนขับรถกลับบ้าน น้องแพรเองก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตาร้องไห้สะอื้นรู้สึกผิดขึ้นมาทันทีถึงสิ่งที่ตนเองทำลงไป พอถึงบ้านคุณอเนกก็เข้าบ้านทันทีทิ้งให้น้องแพรนั่งร้องไห้อยู่ในรถเนิ่นนาน แพรจึงตัดสินใจเข้าไปขอโทษพ่อของเธอ
ก่อน เธออาจลงเอยกับรุ่นพี่ที่หล่อรวยที่รุมจีบเธอซักคนในโรงเรียนก็เป็นได้ แต่ก็อย่างว่าครั้งแรกที่สุดแสนประทับใจ เสียวกาม แม้ว่าจะไม่ได้ถึงขั้นหลงรักมัน แต่เธอก็ยอมรับแต่โดยดีว่าเธอหลงรสสวาทของมันเข้าให้แล้ว
คุณอเนกและน้องแพรจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม มือของคุณอเนกก็ค่อยๆรูดซิบกระโปรงนักเรียนของน้องแพรลง แล้วก็ค่อยๆรูดกระโปรงและกางเกงในลงพร้อมๆกัน น้องแพรยกระโพกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้ถอดได้สะดวก
“ฮืออ..แพร…แพรขอโทษค่ะคุณพ่อ” น้องแพรรีบลงจากเตียงคุกเข่ายกมือไหว้ขอโทษพ่อของเธอ น้ำตาไหลพรากๆออกมา
เรื่องเล่าเสียวเกย์ น้าชายเป็นกรรมกร
“โอ้วว เสียวว ซี๊สสส เสียว โอ๊ยยย ซี๊สๆๆๆ” เสียงของน้องนุ๊กตอนนี้ดังออกมานอกห้องเก็บของแล้ว เสียงครางระงมอย่างลืมตัวเพราะคิดว่าพนักงานที่เหลืออยู่ไม่กี่คนในงานเลี้ยงคงไม่เข้ามาในส่วนเก็บของที่อยู่ห่างที่จัดงานพอสมควรแน่ๆ น้องนุ๊กจึงปลดปล่อยเสียงร้องออกมาอย่างเต็มที่